جمعه، فروردین ۱۸، ۱۳۸۵

روایت کس شعر
از حدیث بخاری گازی روایت است که روزی جمعی از اصحاب کرام در حضور سید اکرم (صل الله علیه و آله تنا.... و سلم) اجماع کرده و مشغول بازی یک قُل دو قُل (که بعد ها سوره های مبارکه ی الاخلاص، الکافرون، ناس و الفلق بر مبنای همین بازی نازل گردیدند) بودند. در میان حاضرین سلمان البارسی ابن درازغردن البارسی که ایرانی الاصل بود حضور داشته و هر از گاهی حرفهایی به زبان ناب فارسی با حضرت خاتم النبیین (ص) رد و بدل می نمود (قابل یاد آوریست که بنابر آیة شریفة: نگار من که به عمرش ندید ایران را....به لهجه بهتر از ایرانیان خارج شد، حضرت پیامبر نه تنها به زبان بارسی که به زبانهای کردی، ترکی، اردو، پشتو و الخ نیز تلکم می فرمودند). گاهی حرف هایی می زدند که حضرت رسول اکرم (ص) می خندیدند و از زور خنده ریش مبارکشان (ارواحنا فداش) خیس تف می گردید. چون چند باری مراسم مذکور تکرار گردید، حاضران غرق دریای حیرت گشته انگشت سبابه در مقعد فرو بردند. ناگهان ابوفکربکر که پدرزن و دارای مقامی والا در نزد آنحضرت بودند، سکوت حضار را شکسته از آن حضرت پرسیدند:" یا رسول الله (صل الله)! جانم بفدای قد رعنای تو باد، روحم به فدای بر و پهنای تو باد (البته شعر مذکور به زبان عربی سرة تلاوت گردید که بندة حقیر سراپا تقصیر جسارت نموده آنرا از زبان ناب عربی (ارواحنا فداک) که مادر تمام زبان های دنیا می باشد به بارسی برگرداندم)... و اما بعد این مردک (اشاره به سلمان البارسی) چه می گوید که شما خنده هایی چنین نمکین می نمایید؟"
حضرت پیامبر اسلام (ص) با لبخند ملیحی پاسخ دادند:"بدانید و آگاه باشید که جز این است و چنین نیست. آنانکه حاضرند به آنان که غایبند نقل نمایند که در آخر الزمان، در ایران زمین سبک ادبیات جدیدی اختراء خواهد گردید که بدان کس شعر گویند، من و سلمان البارسی نیز به آن سبک که اکنون در مرحلة آزمایشی یا Beta version می باشد تکلم می نمودیم، یا ایهاالمسلمین! آگاه باشید که هر آنکه کس شعر نویسد از اولیا باشد و هرآنکه کس شعر تلاوت نماید مثال آن است که هزار سال عبادت نماید و جایش بهشت برین خواهد بود." پس تمامی حضار چون وعدۀ بهشت شنیدند به پای آنحضرت فتاده از ایشان درخواست نمودند تا گوشه ای از رموز این سبک را بدیشان بیاموزند. پیامبر اسلام فرمودند:" سبک مذکور همچون لسان الغیب دارای رمز و رموزیست که هر ابنه ای از آن نداند و مطابق آیة شریفة کل الکس خلون الراهی جنت، تمام کس خلان، که اولیای آخر الزمان خواهند بود، به جنت می روند."
با شنیدن سخنان آنحضرت تمام حضار سیفون کشیده در سکوت فرو رفتند و بر حال امت آینده رشک ورزیده به بازی یه قُل دو قُل مشغول گردیدند.
و من الله توفیق
گربان سنه!